Blijf vooral samen ouders van je kind(eren). Voorkom dat je kind in een positie komt waarin het tussen de ouders zou moeten kiezen! Maak samen met een mediator een wel overwogen maatwerk ouderschapsplan waarin de belangen van de kinderen voorop staan.

Voor kinderen is het het beste als deze kunnen opgroeien in een liefdevolle, harmonieuze en conflict vrije omgeving. Het is belangrijk dat de kinderen goed contact blijven hebben met beide ouders die hun volwaardige ouderrol kunnen blijven vervullen. Kinderen zijn nature loyaal naar beide ouders.

Bij de vorige vraag is gesteld dat een liefdevolle , harmonieuze en conflict vrij omgeving het beste is voor de ontwikkeling van een kind. Een vechtscheiding kan dus veel schade toebrengen aan deze ontwikkeling.

Een scheiding hoeft per definitie niet schadelijk te zijn voor een kind. Als er bijvoorbeeld in de relatie veel onoplosbare veel spanningen en conflicten zijn, zou een scheiding wel eens voor meer rust en harmonie in het leven van een kind kunnen zorgen.

In principe is praten met mensen die vertrouwt over je scheidingsplannen prima!

Je krijgt van alle kanten advies maar bedenk wel dat het uiteindelijk jou besluiten zijn. Neem de proffessional die je gaan begeleiden serieus. 

Stuur een berichtje met uw vraag. U krijgt persoonlijk antwoord en uw vraag wordt wellicht hier opgenomen

Een echtscheidingsconvenant is een schriftelijke overeenkomst tussen jou en je partner. Afspraken die jullie maken over de scheiding, de boedel, de woning en de afwikkeling van de financiën, staan hierin.

Voor 2018 was trouwen in gemeenschap van goederen de standaard! Bent u na 1 januari 2018 getrouwd (of als partners geregistreerd)? Dan bent u in principe getrouwd in beperkte gemeenschap van goederen. Dan kan wel anders , u moet daar dan in tegenstelling van voor 2018, afspreken dat u in algehelegemeenschap ban goederen gehuwd wilt zijn

Met het sturen van het convenant en  eventueel het ouderschapsplan naar de rechtbank is indienen van het verzoekschrift tot echtscheiding een feit. Dit is eigenlijk ook meteen de officiële start van de scheidingsprocedure. Vanaf dit moment is er al sprake van een ontbinding van de gemeenschap. Worden er na het indienen van het verzoekschrift schulden gemaakt of komt er juist vermogen bij, dan valt dit niet meer in de gemeenschap.

Dit betekent trouwens nog niet dat de scheiding al definitief is. Dat is nog niet het geval. De Rechter beoordeeld de stukken en beschikt dan. Dat is de uitspraak van de rechter. 

Als er minderjarige kinderen zijn, is het wel verplicht om een ouderschapsplan bij de rechter in te dienen. Dit ouderschapsplan kan een onderdeel zijn van het echtscheidingsconvenant of het kan ook een los document zijn.

Als de stukken retour komen van de Rechter dan noemen we dit de Echtscheidingsbeschikking. Deze moet dan nog wel binnen 6 maanden door de advocaat moet binnen zes maanden ingeschreven worden in de gemeente waar jullie destijds zijn getrouwd. Dan pas is de scheiding definitief. Let er op dat de trein van 6 maanden niet wordt overschreden ander moet de procedure opnieuw beginnen.

Bij een echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek dienen u en uw (ex-)partner één verzoekschrift in. U bent het over alle afspraken eens en er zijn over de scheiding in goed overleg afspraken gemaakt. dan kan een scheiding binnen zo’n drie maanden worden uitgesproken. Vragen jullie samen de scheiding aan, dan spreek je over een gemeenschappelijk verzoekschrift tot echtscheiding. Dit soort scheiding gaan bij voorkeur via de mediator, die waakt voor beider belangen.

Een eenzijdig verzoek tot echtscheiding is een verzoek van één van beide partners aan de rechtbank om het huwelijk te ontbinden. Deze zaken lopen altijd via de advocatuur er zijn dan ook twee advocaten nodig omdat een advocaat slecht voor een partij de zaak kan behandelen.

Er je kunt een aantal vormen benoemen:

De echtscheiding,  als u gehuwd bent. Dit kun met en zonder huwelijksvoorwaarden gehuwd zijn.

We kennen ook de scheiding van tafel en bed; U blijft dan nog wel officieel getrouwd. en besluit niet meer samen te wonen. U moet wel  het zelfde regelen als bij een gewone scheiding over het verdelen van de spullen en financiële middelen en schulden.  Als er kinderen zijn moet u ook een ouderschapsplan maken

De verplichting voor het afdragen van kinderalimentatie is van toepassing tot het kind financieel onafhankelijk wordt (door participatie in het bedrijfsleven) of de leeftijd van 21 jaar heeft bereikt. 

Gedurende deze periode kan er wel een verandering plaatsvinden op dit gebied. Het kind is immers zelf ontvangstgerechtigd vanaf zijn of haar 18e jaar. Dit betekent dat het bedrag vanaf deze leeftijd rechtstreeks op de rekening van het kind mag worden gestort en deze geldstroom niet meer via de andere ouder hoeft te lopen. Op deze laatste regeling kan in schrijnende gevallen (zoals een lichamelijke- of geestelijke handicap) een uitzondering worden gemaakt. Daarnaast zal een kinderalimentatie regeling vervallen als het kind tussen zijn of haar 18e en 21e levensjaar zelf voldoende inkomen genereert en niet meer afhankelijk is van de financiële ondersteuning van de ouder. De keuze om te studeren of een rol te spelen in het arbeidsleven zal hierbij van belang zijn.

Kinderalimentatie is een term die betrekking heeft op de zorgplicht van gescheiden ouders voor hun minderjarige kinderen. Het is een financiële regeling waarbij de ouder waarbij de kinderen niet woonachtig zijn, een bijdrage levert in de kinderkosten die de verzorgende ouder maakt. Aan kinderalimentatie zijn veel rechten en plichten verbonden. Deze wettelijke bepalingen hebben betrekking op de tijdsduur van de alimentatieregeling en de hoogte van het bedrag dat hierbij gehanteerd wordt.

Als ouders van minderjarige kinderen besluiten te scheiden, hebben zij de wettelijke verplichting om een ouderschapsplan op te stellen. Dit is een verplichting bij het ontbinden van een huwelijk, maar ook bij beëindiging van een samenlevingscontract of het uit elkaar gaan na het samenwonen. In dit ouderschapsplan staan de afspraken die van belang zijn voor de opvoeding en verzorging van de kinderen. Een van de belangrijke zaken die moet worden opgenomen in deze regeling is de afdracht van kinderalimentatie. Dit is de financiële vergoeding die ouders aan elkaar verschuldigd zijn om de kosten voor de verzorging en opvoeding op een zo gelijkmatig mogelijke manier te verdelen.

Vanaf 2020 is de wettelijke duur van partneralimentatie aanzienlijk verkort. Door het verkorten van de wettelijke alimentatieduur is het ineens afkopen van een alimentatieverplichting toegankelijker geworden. Door een standaard kortere duur zal de gemiddelde afkoopsom immers lager zijn. Een rechter kan geen afkoopsom voor partneralimentatie opleggen. Dit kunnen partijen uitsluitend in onderling overleg overeenkomen. Het afkopen van partneralimentatie heeft diverse voor- en nadelen:

–  De alimentatieplichtige is in één keer van zijn verplichting af.

–  Doordat de alimentatiegerechtigde de alimentatie ineens ontvangt en hierdoor extra zekerheid krijgt, gaat deze wellicht akkoord met een lagere afkoopsom dan de contante waarde van de toekomstige verplichting.

–  Eventuele wijzigingen van alimentatie in de toekomst (door wijziging van de omstandigheden) zijn uitgesloten. Een verzoek tot verhoging van de alimentatie is niet meer mogelijk.

–  Als de alimentatiegerechtigde kort na ontbinding van het huwelijk hertrouwt of gaat samenwonen (art. 1:160 BW) of zou komen te overlijden, zou de alimentatieverplichting komen te vervallen. Hierdoor is wellicht te veel betaald.

–  Bij overlijden van de alimentatieplichtige stopt de alimentatieverplichting. Door het afkopen van de alimentatieverplichting is de hoogte van de nalatenschap negatief beïnvloed.

–  Andere wijzigingen die leiden tot een lagere alimentatie spelen geen rol meer. Indien de alimentatiegerechtigde de loterij wint, een grote erfenis krijgt of een goed betaalde baan vindt zal dit geen gevolgen meer hebben. De volledige verplichting is immers reeds voldaan.

–  Het risico van eventueel bijstandsverhaal vanuit de gemeente blijft bestaan.

Bij veel gescheiden ouders bestaat er een misverstand over een eventuele kinderalimentatieverplichting bij co-ouderschap. In veel gevallen is hier wel degelijk sprake van, ook als er gekozen wordt voor een 50/50 verdeling. Er kan immers een kinderalimentatie regeling als er sprake is van een groot inkomensverschil tussen de ouders om ervoor te zorgen dat de kinderen zowel bij de vader als de moeder een gelijkwaardige situatie zal ervaren. daarbij wil het bij co-ouderschap niet automatisch te betekenen dat er sprake is van een gelijkwaardige kostenverdeling.

Als het huwelijk of geregistreerd partnerschap korter heeft geduurd dan 10 jaar, dan is de alimentatie verplichting voor de ex-partner de helft van de tijd dat het huwelijk of partnerschap duurde.